WILISWEG

Bioparc

Vrijdag 11 mei 2018.

Het wordt een mooie dag. De zon schijnt al vroeg.
Herman brengt de huurauto terug met een stand van 960 km op de teller. Daarna lopen we naar de opstapplaats van het rode stadstreintje dat naar Bioparc rijdt. Een dierentuin hier in de stad.

Omdat het treintje nog lang niet komt drinken we een tonic op een terras aan de boulevard waar we lekker om ons heen kunnen kijken en heerlijk in de schaduw zitten.
De rit met het treintje duurt ca. 25 min. en gaat eerst langs de kust, dan door straten met veel hotels en daarna door aardige gedeelte met leuke zaakjes en pleinen. Leuk ritje waarbij we iets meer van Fuengirola kunnen zien.
Dan de dierentuin. Die is klein, maar dat komt ook omdat er op diverse plekken veel gebouwd wordt. Wat toegankelijk is voor het publiek ziet er mooi uit. Veel groen. Aardige paadjes die door het terrein slingeren.



We proberen dieren te bekijken maar dat valt niet mee. Er lopen namelijk groepen schoolkinderen rond die informatie krijgen van een juffrouw die keihard door de microfoon schettert. En dat niet van één groep, maar wel drie ploegen die van alle kanten aankomen. Laten wij bijv. een groep passeren dan komt de tweede schoolklas er al weer aan vanuit een andere richting. De kinderen verdringen zich voor de hekken en kooien van de beesten. Probeer dan maar eens een glimp op te vangen van bijv. die ene Siberische tijger die heen en weer loopt in zijn verblijf.
Tot overmaat is er ook nog een soort van peuterochtend. Want tussen al die schoolkinderen is een stoet jonge ouders met kinderwagens. Een rij waar geen eind aan komt lijkt het wel.
Gelukkig begint de roofvogelshow en al het grut met het getetter verdwijnt een poosje uit ons zicht. Kunnen we eindelijk in rust de dieren bewonderen.



Met een vrijwel leeg treintje rijden we terug naar de kust. Daarbij komen we in de buurt van het kasteel.
Op hetzelfde terras ploffen we neer en bestellen salade, chicken fingers en iets te drinken.
Omkleden in ons appartement en nog even fijn een paar uurtjes strand pakken.

Voor het avondeten kiezen we een zaak in een achterafstraatje. Een echte slager is er aan het werk. Ik kan zien dat hij lustig op de ribben van een varken hakt en hele grote porties op borden mikt. Het is een druk restaurant met veel personeel.

<<

>>